Gayle Forman - Ten jeden dzień

cykl: Ten jeden dzień (tom 1)

wydawnictwo: Nasza Księgarnia

tłumaczenie: Hanna Pasierska

tytuł oryginału: Just One Day
liczba stron: 384

data wydania: lipiec 2015 (data przybliżona)

kategoria: Literatura piękna

„Rodzimy się w jeden dzień. Umieramy w jeden dzień. W jeden dzień możemy się zmienić. I w jeden dzień możemy się zakochać”.

Nareszcie, Paryż! Miejsce, które od dawna mi się marzy. Miasto, na które trafiam w książkach chociaż nigdy nie zaspokaja ono moich oczekiwań. Aż do teraz. Paryż mnie do siebie przyciąga, więc w końcu trafiła się wyborna okazja i mogłam pozwiedzać. Zostawiłam za sobą codzienność, rutynę, męża i wyruszyłam w podróż do Paryża (i nie tylko) wraz z bohaterami książki „Ten jeden dzień” autorstwa Gayle Forman. Skoro już tak się rozpływam nad tym Paryżem, który dla wielu może być oklepany to od razu zaznaczę, że okładka mnie totalnie zauroczyła. Ma w sobie coś nostalgicznego, romantycznego i tęsknego. Coś co przemija i zarazem trwa. A do tego bije od niej jakaś świeżość…

Życie Allyson jest poukładane, zaplanowane, uporządkowane. Okazuje się jednak, że wystarczy jeden dzień, a wszystko może się zmienić. Ostatniego dnia swoich europejskich wakacji Allyson poznaje Willema, obiecującego młodego aktora i wolnego ducha. Willem rożni się Allyson pod każdym względem. Kiedy jednak namawia ją, aby zmieniła swoje plany i pojechała z nim do Paryża, Allyson się zgadza... Ta spontaniczna, nietypowa dla niej decyzja rozpocznie dzień pełen ryzyka i romansu, wyzwolenia i intymności. Nadchodzące 24 godziny mogą zmienić życie Allyson na dobre...

„Bo skoro czas może być płynny, to jeden dzień może trwać bez końca”.

Historia zaczyna się od Szekspira oraz wycieczki i tak na dobrą sprawę jest jedną wielką podróżą i sztuką na deskach teatru, zwanego życiem. Podróżą nie tylko między państwami, ale także duchową – wewnętrzną. Jeden dzień może zmienić wszystko w naszym życiu i o tym przekonała się Allyson. Dobrze ułożona, grzeczna, zdolna dziewczyna, która ma wszystko zaplanowane… nagle to się zmienia. Za sprawą jednej decyzji. Jednego człowieka i jednego dnia. Spontaniczna podróż, ryzyko i chwilowa zmiana tożsamości, to coś nowego w dotychczasowym życiu naszej bohaterki. Przenosimy się do europejskiej stolicy i chłoniemy atmosferę, słuchamy szeptu miasta, wdychamy zapachy, rozkoszujemy się widokami, a nawet narażamy własne życie. Przeżywamy niesamowitą przygodę i modlimy się o to, aby czas się zatrzymał. Bo co to są 24 godziny, gdy odkrywamy nowe możliwości i nową siebie. Wszystko jest intensywniejsze, nowe, spontaniczne, naelektryzowane, niesamowite, pociągające i niestety gorzkie. Przeżywamy filmowy romans, zostawiamy za sobą zapłakany Paryż i wracamy do domu. Co dalej? Walka z codziennością, z rodzicami, z sobą samą… Allyson przechodzi metamorfozę, otwiera się na nowe możliwości…Znów wyrusza w podróż tym razem samotną i odkrywczą…

Jest to opowieść o odwadze, o pokonywaniu własnych słabości i poszukiwaniach… Ze stron tej książki przebija optymizm i życzliwość spotykanych ludzi. Czyli coś niesamowitego w dzisiejszym świecie. Na sztukach Szekspira uczymy się, że pozory mylą i nie zawsze wszystko musi być takie jak na się wydaje. Zawsze jest jakieś drugie dno…

„Jeśli coś zgubisz, wyobraź sobie ostatnie miejsce, gdzie to widziałaś”.

Bohaterowie? Bywają przytłaczający jak rodzice Allyson. Bywają zmienni jak jej przyjaciółka. Pozytywni i życzliwi. Tacy, do których odczuwamy dystans razem z główną bohaterką. Jednak dwie najważniejsze są jak magnesy z przeciwnymi biegunami. Przyciągają się i uzupełniają. Wpływają na siebie i wyzwalają pole magnetyczne. Gubią się by móc się odnaleźć. Allyson jest w jakiś sposób podobna do mnie (ale w przeciwieństwie do mnie postawiła na spontaniczny krok…czyli zrobiła to na co ja mam ochotę). Nieśmiała dziewczynka, która w fantazjach spełnia marzenia i jest lepsza. Podporządkowana rodzicom, wierna przyjaciółce (której jest cieniem, a przynajmniej tak to odbiera). Jedna odważna decyzja i jeden człowiek wyzwalają w niej kogoś innego. Osobę, którą chciałaby stać się w realnym świecie. Wrażliwa, zagubiona i mająca przed oczami „czarne scenariusze”. Czasami się nad sobą użala, jednak nowi znajomi motywują ją do złapania przysłowiowego byka za rogi. Willem młody, przystojny, włóczykij a może nawet i playboy. Facet o talencie aktorskim, postać, z którą obcujemy tak naprawdę jeden dzień. Osoba, o której nie dowiadujemy się zbyt wiele…Holender, dwudziestolatek, 1,9 metra i 75 kilogramów. Blondyn o ciemnych oczach. Luzacki facet z plecakiem w ręce. Osoba, która może być przygodą sama w sobie i przygodę życia zapewnić. Facet, który zostaje w pamięci.

„[… ]podwójne szczęście jest wtedy, gdy dwie połówki znajdą się nawzajem”.

Czym różni się zakochanie od kochania naprawdę? Czy zakochanie można zetrzeć jak ślad po czekoladzie czy nutelli? A może miłość porównać do piętna, którego nie można wymazać? Czy wypadki/ przypadki decydują o naszym życiu? Takie i inne pytania stawia autorka i jej bohaterowie.

„Piętna są najgorsze, kiedy tylko my je umiemy zobaczyć”.

„Ten jeden dzień” to romantyczna opowieść, którą można oprzeć na sztuce Szekspira. To bajka dla wrażliwców, romantyków i tych, co są spragnieni czegoś pozytywnego i na swój sposób szalonego. To przygoda, którą można przeżyć nie ruszając się z fotela, dawka mądrości i odwagi. Czasem warto zaryzykować i odszukać coś, co kiedyś nam się zgubiło (w tym także o siebie). To podróż po moim ukochanym Paryżu, który każdego ranka wita mnie z puzzlowego obrazka na ścianie. Paryżu, w którym Luwr jest zamknięty, a więżę Eiffla widzimy z daleka. Ta powieść przez jakiś czas przypominała mi film, który obejrzałam wiele lat temu (i do dziś, co nieco zostało mi w pamięci…a tytuł odszukałam… i mam zamiar sobie znów obejrzeć), chodzi o „Przed wschodem słońca”. Tak mi się gdzieś to wbiło w podświadomość, że czytając widziałam film. Książka mnie urzekła, na chwil kilka zamieniłam się w Allyson… przeżyłam uniesienia, pozwiedzałam i odważyłam się zawalczyć i poszukać zagubionych odpowiedzi. Czy znalazłam? No właśnie…Zakończenie…z tym może być różnie. Jednych może rozczarować innych zaintrygować i narobić smaczka na więcej. Pytania się kumulują, a odpowiedzi chciałoby się poznać już dziś, niestety do września trzeba będzie wytrzymać (wtedy pojawi się kontynuacja „Ten jeden rok”). Tam na pewno znajdziemy odpowiedzi i zaspokoimy ciekawość. Gorąco polecam najnowszą książkę Gayle Forman!

„To odwaga wkroczyć na nieznane terytorium”.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Czytam opasłe tomiska

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+ 2,3 cm)