Mia March - Klub filmowy Meryl Streep

Zdjęcie książki upiększa dzieło mojej chrześnicy :)

autor: Mia March

seria: Leniwa Niedziela

tytuł oryginału: The Meryl Streep Movie Club

wydawnictwo: Świat Książki

data wydania: 29 stycznia 2014

liczba stron: 432

kategoria: literatura współczesna

Klub filmowy Meryl Streep to jest książka, którą upatrzyłam sobie już jakiś czas temu lecz dopiero teraz ją przeczytałam. Poszłam za głosem serca, instynktu za intuicją czy za czym tam jeszcze można pójść. Kusiła mnie, gdy tylko zerkałam na półkę gdzie było jej miejsce. Zastanawiam się co mnie tak bardzo przyciągało okładka czy postać Meryl Streep?! Okładka jest po prostu rewelacyjna, niby zwyczajna a jednak ma w sobie coś i pasuje do całości. Natomiast jeśli chodzi o słynną Meryl Streep to ją uwielbiam i cenie sobie jej talent aktorski a po przeczytaniu tej książki też mam w zamiar zrobić sobie taki seans filmowy.

Trzy siostry - dwie rodzone i jedna cioteczna - dorastające w cieniu tragedii, jaka przed kilkunastu laty dotknęła ich bliskich, zostają wezwane przez matkę ostatniej z nich do prowadzonego przez nią pensjonatu, gdzie otrzymują szokującą wiadomość. Isabel, June i Kat nieoczekiwanie zamieszkują w jednym pokoju na poddaszu pensjonatu. Lolly, ciotka dwóch pierwszych i matka trzeciej, prosi je o pomoc i zaprasza do uczestniczenia w cotygodniowym wieczorze filmowym. W pensjonacie trwa właśnie miesiąc filmów z udziałem Meryl Streep. Każda z kobiet spogląda na swoje życie przez pryzmat oglądanych filmów i na własnej skórze doświadcza magii kina.

Po przeczytaniu tego opisu w mojej wyobraźni stworzył mi się obraz wydarzeń i muszę przyznać, że mniej więcej trafiłam w sedno. Historia kobiet opisanych w tej książce podnosi na duchu, wzrusza, bawi i intryguje. Przez 21 rozdziałów mamy narracje trzech sióstr (na przemian Isabel, June i Kat) tylko prolog pozwala nam zerknąć okiem Lolly i nakreślić trochę sytuację by pod koniec poznać więcej a w zasadzie wszystko. Najważniejszym przesłaniem zawartym w tej książce jest odkrycie „Własnego ja”. Żyć w zgodzie ze sobą, wziąć życie w swoje ręce. Czasami warto spojrzeć na własne życie i się nad nim zastanowić. Kolejnym ważnym zagadnieniem a może nawet równie ważnym jest rodzina – z pozoru może być tylko na papierze, ale w trudnej sytuacji wszystko się może zmienić. Piękne jest to jak wszystko może się zmienić i to w momencie, gdy wydaje się nam, że jest źle. Postrzeganie własnego życia przez pryzmat filmów jest ciekawe, pouczające a co ważne daje możliwość dyskusji i otwarcia się przed innymi. Czytając mamy wrażenie, że jesteśmy jednym z gości pensjonatu, albo bliskim obserwatorem. Co prawda przejrzałam kilka wątków. Wiedziałam dlaczego Lolla wezwała „córki” do pensjonatu. Przeczuwałam dlaczego nie doszło do spotkania June i Johna. Mimo to nie czułam się ani trochę rozczarowana, wręcz przeciwnie. Spotkałam moją rówieśnicę Kat, która miała problem z określeniem kim tak naprawdę jest i co czuje. Była doskonałym cukiernikiem a na jej łakocie nieustannie miałam apetyt (lubię łakocie i czytając ciągle czułam zapach muffinek i chętnie bym je zjadła). Miała marzenia a jednym z nich był wyjazd do Paryża – czyli dokładnie tak jak ja. A co z mężczyznami? Pojawiają się i mają swoje miejsce, są elementem życia kobiet. Skoro są mężczyźni są i namiętności, romanse, zdrady jest i śmierć. Jest też podstępne i bezwzględne choróbsko – rak, w tym wypadku trzustki.

Książka jest niezwykle klimatyczna, wzruszająca, rodzinna i kobieca. Można by powiedzieć, że życiowa. Zdradzona żona, samotna matka, niepewna narzeczona i kobieta, która sama siebie ukarała. Historia mimo wszystko optymistyczna i zaskakująca. Klimat filmowy jest tutaj wątkiem jakby przewodnim, na nim opiera się fabuła. W przeszłości znajdujemy ukojenie. Od dzisiaj ta książka stanie się jedną z moich ulubionych i chętnie do niej wrócę. Taką Leniwą Niedzielę uwielbiam!

Książka bierze udział w wyzwaniu: Czytam opasłe tomiska