Javier Moro - Hinduska miłość

tłumaczenie: Barbara Jaroszuk

tytuł oryginału: Pasión India

wydawnictwo: Świat Książki

data wydania: 2009 (data przybliżona)

liczba stron: 368

kategoria: romans

Hinduska miłość przyciągała mnie już od jakiegoś czasu. Można by rzec, że odkładałam ją na „kiedyś”, „na później” , ale jednak ją przeczytałam. Od deski do deski. Javier Moro, hiszpański publicysta, pisarz i scenarzysta. Przez kilka lat mieszkał w Hollywood. Prawa do sfilmowania tej historii kupiła Penelope Cruz. Autor niewątpliwie napracował się przy napisaniu tej książki. Pokuszę się o stwierdzenie, że powstała na szkicu scenariusza. Javier Moro został zainspirowany podwójnie do opisania tej historii.

Ten romans wstrząsnął Indiami i Europą początku XX wieku. Jest rok 1906. Na wesele króla Hiszpanii Alfonsa XIII zjeżdża do Madrytu specjalny wysłannik z Indii, radża Singh. Trzydziestokilkuletni, przystojny, wykształcony i bajecznie bogaty książę poznaje szesnastoletnią Anitę Delgado, tancerkę flamenco. Wyznaje jej miłość, a ona zgadza się go poślubić. Wkrótce odpływa do egzotycznego księstwa Kapurthali, by zamieszkać w olśniewającym pałacu, pośród słoni i... rolls-royce’ów. Niestety, zaczynają się kłopoty... Czy miłość męża ochroni ją przed szykanami i samotnością? Dokładnie jak z Baśni tysiąca i jednej nocy…

Czytając zderzymy się z zupełnie inną kulturą, orientalną, dziką, nieznaną – budzącą kontrowersje. Poznamy ludzi, obyczaje i historię. Odkryjemy dawny Paryż, Madryt, Londyn i oczywiście Indie. Przekonamy się jak wielki wpływ na historię tego orientalnego kraju miała Wielka Brytania. A na tle tego wszystkiego będzie się rozgrywało życie Anity Delgado. Życie u boku bogatego radży, który odmienił całe jej życie. Czy takie życie to wiecznie trwająca sielanka? Czy Anita naprawdę kochała swojego „dzikiego” męża? Czy była szczęśliwa? Takie pytania nasuwają się od samego początku. Faktycznie ta historia jest w pisana w ramy bajki – i co ważne- jest autentyczna. Jednak bywa gorzka, bywa zadziwiająca, barwna i przytłaczająca. Czytając możemy sobie wyobrazić co musiała przeżywać ta młoda wówczas kobietka. Czytelnik czuje się przytłoczony tym co przeczytał, a co dopiero żyć w obcym, dzikim kraju, z dala od rodziny i przyjaciół. Małżeństwo Anity to dobra transakcja handlowa, która przyniosła korzyści jej rodzinie a jej samej luksus i edukację. Została Księżniczką Kapurthali, podziwianą, piękną, świeżą, ale i znienawidzoną.

Co odkryje czytelnik?

Niewątpliwie poszerzy swoje horyzonty, zasmakuje w historii i pozna ciekawe osobistości. A wszystko to wpisane jest w egzotyczny świat, opisywany momentami bardzo dokładnie, jak już wspomniałam przytłaczająco, ale dzięki temu poczujemy ten świat. Nie zabraknie oczywiście erotycznych wzmianek i pojęć ze znanej wszystkim Kamasutry. Zwyczaje panujące w tym kraju bywają zadziwiające i szokujące. Dziwactwa i ekstrawagancje władców wręcz śmieszne i gorszące. Jednym słowem, bogactwo, przepych i dziwactwa. A do tego zdjęcia, które urozmaicą czytanie i pozwolą wyobrazić sobie postacie, miejsca i okoliczności ( jest to duży plus!).

Czy książka może się podobać?

Jest to bardzo ciekawa, autentyczna historia, która wciąga i fascynuje. W tej historii mamy nakreślony obraz kobiety (cudzoziemki na tle miejscowych kobiet) – maskotki radży. I samego władcy, który jest rozdarty między Wschodem a Zachodem. Nowinki architektoniczne, techniczne i inne kontra wiekowa tradycja i kultura. Sprzeczności i walka z intrygami. Autor nie poszedł na łatwiznę i napisał dobrą książę, dzięki której Anita jej mąż nie są tylko zwykłymi postaciami „historycznymi” –barwnymi- lecz żywymi ludźmi z krwi i kości. Oni też odczuwali lęki, presję, uczucia i namiętności. Też dokonywali wyborów i przeżywali tragedie. Mam jednak pewne „ale”. Momentami czułam się znużona i miałam wrażenie, że w ogóle mnie to nie interesuje – zbyt duża ilość polityki, władców i ich porównywania. Momentami całość przytłacza. Za to ciekawie opisana pierwsza wojna światowa. Pod koniec tak mnie wciągnęła, że musiałam doczytać do końca. A na końcu uroniłam łezkę.

Dla kogo jest ta książka?

Z pewnością dla osób lubiących tego typu literaturę i orientalne klimaty. Jeśli, ktoś chce poznać Indie to z pewnością ta książka mu się spodoba. Myślę, że warto ją przeczytać i poszerzyć swoją wiedzę, poznać obyczaje, historię i godne podziwu postacie. Jest to książka, która pobudza wyobraźnię. Literatura pachnąca orientem, ma słodko – gorzki posmak. Może zafascynować ale i rozczarować. Jednak ma swoją wartość.