Elizabeth Haran - Rzeka przeznaczenia

autor: Elizabeth Haran

wydawnictwo: Akurat

tłumaczenie: Anna Dorota Kamińska

data wydania: 3 czerwca 2015

liczba stron: 576

kategoria: Literatura piękna

Zbliża się lato, czas urlopu, odpoczynku od codziennych obowiązków… po prostu idealna okazja na lenistwo z książką. A do takiej formy odpoczynku najlepsze są powieści lekkie i przyjemne, te, które pochłaniają czytelnika i totalnie umilają mu czas. Właśnie taką lekturę chcę Wam dziś polecić. „Rzeka przeznaczenia” autorstwa Elizabeth Haran to historia, która umiliła mi czas podczas ostatnich kilku dni. Przeniosła mnie tym samym do malowniczej Australii. Jest to moja pierwsza książka tej autorki, ale już wiem, że nie ostatnia.

Elizabeth Haran jest autorką dwunastu powieści obyczajowych, których fabuła rozgrywa się w egzotycznej Australii. Urodziła się w Rodezji, ale jako dziecko przeprowadziła się wraz z rodzicami do Australii. Jej książki rozchodzą się w milionowych nakładach i podbijają serca czytelników m.in. w Czechach, Rosji czy Hiszpanii. Z tego, co zauważyłam wszystkie książki mają podobną szatę graficzną, więc cykl ten będzie idealnie wyglądał w całości na półce.

Joe Callaghan, właściciel parowca pływającego po rzece Murray, wpada w poważne tarapaty finansowe. Z pomocą spieszy mu mieszkająca do tej pory w Melbourne jego piękna córka Francesca. O jej względy zabiega trzech mężczyzn; Francesca od pierwszego wejrzenia zakochuje się w przystojnym kapitanie statku, ale po to, by wydobyć ojca z kłopotów, zgadza się poślubić bogatego Silasa. Okazuje się, że ojciec skrywa przed Francescą wstrząsającą tajemnicę; świat pięknej dziewczyny przewróci się do góry nogami, a uczucia, którymi do tej pory obdarzała najbliższe osoby, będą musiały ulec przewartościowaniu.

„Blizny to lekcje, których się nauczyliśmy, to one nas czynią tym, kim jesteśmy.”

Blizny w tej historii goszczą niestety dość często – te cielesne jak i symboliczne. Jedne i drugie są jednak odczuwalne. One nie znikają. Z czasem przypominają o sobie i ból powraca. Oczywiście nie zabraknie tutaj uczuć… Znajdziecie tutaj miłość, namiętność, zazdrość, okrucieństwo, zdradę, przebiegłość, ale także lojalność. To wszystko oczywiście wplecione w australijskie egzotyczne plenery. Trzech mężczyzn – jedna kobieta. Jeden jest dżentelmenem, przy którym można poczuć się jak księżniczka. Drugi zaś wywołuje gorące uczucia, sprawia, że nogi same się uginają, serce przyspiesza, a usta się rozchylają do pocałunku. Przystojny kapitan, który ma opinię kobieciarza i do tego sekrety. Trzeci to chodzące okrucieństwo. Człowiek, który może mieć wszystko, czego zechce. Wszyscy trzej chcą tej samej kobiety. Każdy ma inne zamiary, inne plany…

Z pozoru wygląda to na zwyczajny romans i faktycznie, akcja rozgrywa się przez pewien czas tylko w sferze zaręczyn i konkurentów, jednak nie tym trzeba się tutaj sugerować. Całość jest o wiele bardziej skomplikowana. Sięga wiele lat wstecz i owiana jest tajemnicami, które miały zostać zabrane do grobu. Jest to opowieść o władzy, o błędach, miłości, ale także o moralności i pomocy bliźniemu. Dobrzy ludzie kontra źli. Dobre uczynki przeciwko przekrętom. Podstępne gierki i tragedie.

Akcja jest naprawdę wciągająca. Z każdą kolejną przewróconą stroną pochłania coraz bardziej. Napisana została w taki sposób by umilała czas mimo poważnych tematów zaplątanych w tę historię. Przez fabułę dosłownie przepłyniecie. Całość jest prosta i nieskomplikowana. Bywa wzruszająca i zaskakująca. Mimo wszystko jest to jednak powieść optymistyczna, która gdzieś tam w pamięci pozostanie. Powiedziałabym, że jest ponadczasowa. Miłość zawsze będzie przyciągała, pociągała i ekscytowała. Szczególnie, jeśli taki wątek zostanie urozmaicony czymś innym, co rozbudzi wyobraźnię i przyciągnie czytelnika. W tej książce urzekła mnie lekkość, ma w sobie coś, co mnie przyciągało… Jeśli zaś chodzi o bohaterów… są postacie pierwszo, drugo i trzecioplanowe. Jedne są kryształowe i szlachetne, jedne wręcz przeciwne. Są i takie, które przechodzą metamorfozę. Są też i takie, które odgrywają tylko krótkie epizody. Domyślam się, że niektóre mogą irytować swoim zachowaniem, swoją przewidywalnością lub zwyczajnie swoją obecnością. Jednak, każda spełnia jakieś tam określone zadanie. Nawet wspomniana w tytule – i odgrywająca ważną rolę w opowieści – rzeka. Dla głównych bohaterów jest faktycznie przeznaczeniem …

„Rzeka przeznaczenia” powinna zauroczyć miłośników romantycznych opowieści, które urozmaicą szarą codzienność i przeniosą do innego świata. Do innych problemów, innych ludzi i zupełnie innego środowiska. A jeśli ktoś lubi historie, które wydarzyły się w roku np. 1883 to już na pewno powinien ją mieć. Jest to książka, którą warto zabrać ze sobą na urlop. Znajdziecie tutaj to, co powinna mieć w sobie dobra powieść obyczajowa. Jeśli pozostałe książki autorki są na takim samym poziomie to nie dziwię się, że czytelnicy je uwielbiają.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Pani Annie oraz wydawnictwu Akurat

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Czytam opasłe tomiska

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+ 3,4 cm)