Caroline Leavitt - Gdzie jesteś Jimmy?

autor: Caroline Leavitt

seria: Leniwa Niedziela

tytuł oryginału: Is This Tomorrow

wydawnictwo: Świat Książki

data wydania: 22 października 2014

liczba stron: 384

kategoria: Literatura piękna

Gdzie jesteś, Jimmy? To kolejna powieść ze znanej serii Leniwa Niedziela. Autorką jest Caroline Leavitt amerykańska powieściopisarka, scenarzystka, felietonista i recenzentka. Jeśli napiszę, że lubię tę serię, to nie będzie nic odkrywczego i nowego. Większość stałych czytelników, moich recenzji zdążyła się już o tym przekonać. Jedne książki mnie zaskakują bardziej a inne mniej. Jedne wywołują lawinę emocji a inne zawodzą. Opisywana przeze mnie książka to nowinka, która dopiero niedawno się ukazała. Oczywiście musiałam ją mieć i szybko przeczytać. Opis fabuły jest interesujący, przenosi nas w zupełnie inne czasy, można by powiedzieć, że do zupełnie innego świata.

Rok 1956. Ava Lark z dwunastoletnim synem Lewisem wynajmuje dom w atrakcyjnym miejscu, przedmieściach Bostonu. Jest piękną rozwiedzioną Żydówką i kobietą pracującą. Sąsiedzi okazują się niezbyt życzliwi. Lewis tęskni za nieobecnym ojcem i przyjaźni się z dziećmi, które także wychowują się bez ojca: Jimmym i Rose. Pewnego popołudnia Jimmy znika. Sąsiedzi – ogarnięci zimnowojenną paranoją – wykorzystują okazję, by jeszcze bardziej odsunąć się od Avy i jej syna. Po latach, gdy Lewis i Rose znowu się spotykają, usiłując rozwikłać tragiczną zagadkę, muszą zadecydować: czy powinno się mówić prawdę, nawet, jeśli rani ukochane osoby, czy też pewne tajemnice lepiej zostawić pogrzebane na zawsze?

Książka zawiera prawdziwe podłoże, autorkę zainspirowało swoje dzieciństwo i historia pewnej żydowskiej rodziny, która pewnego dnia zniknęła. Oczywiście fakty są trochę zmienione, ale podstawy są realne. Co mam na myśli? Rasizm, wrogość i nietolerancję. Caroline Leavitt sama doświadczyła braku akceptacji, życia na przedmieściach oraz wąskiego światopoglądu. Życie w czasach wojny i strach przed bombą atomową i rozprzestrzeniającym się promieniowaniem. To były zupełnie inne czasy, ludzie mieli inne poglądy i priorytety. Autorka w doskonały sposób uchwyciła zjawisko nietolerancji kobiet samotnych (rozwiedzionych) a w dodatku żydówki z dzieckiem. Czytając ma się po prostu ochotę krzyczeć! Wrzasnąć na te głupie babska, które nie widzą nic prócz czubka własnego nosa. Oczerniane, plotkowanie i w dodatku odsuwanie ludzi, jakby byli trędowaci. Czarnoskórzy mieli jeszcze gorzej niż Żydzi, oni mieli zakaz mieszkania na idealnym, chrześcijańskim i bezpiecznym osiedlu. Doznałam totalnego szoku. Ta opowieść nie dotyczy tylko kwestii rasizmu i nietolerancji – oraz co ważne głupoty ludzkiej. Inną ważną kwestią jest poświęcenie, walka o syna, rodzinę i normalność. Ostatnio książki są przepełnione rozwódkami, samotnymi matkami, można by pomyśleć, że to istna plaga. Jednak Ava Lark uczy i jest przykładem silnej kobiety, która walczy do upadłego. Wychowanie dwunastoletniego syna, który idealizuje nieobecnego ojca nie jest łatwe. Mnie ten chłopiec strasznie frustrował. Na nic się zdawało analizowanie jego postawy i położenia. A co z tytułowym Jimmy’m ? To postać, która jest niewątpliwie ważna i łącząca postacie. To ogniwo, które wywołuje lawinę wydarzeń. To zagadka, którą próbujemy rozwikłać. To postać z krwi i kości. To miłość, samotność i strach. To tragedia. To przyjaciel, brat. Wydawać by się mogło, że całość będzie nudna – wątek zaginięcia owego Jimm’ego straci na wartości. Jednak nie. Ta historia cięgle się zmienia, nabiera tempa, emocji a co ważne zaskakuje. Metamorfozę przechodzi nie tylko Ava, ale także społeczeństwo. W książce natrafimy na okres dzieciństwa i dorosłości. Na chęci odszukania prawdy i zaznaniu spokoju. A swoją drogą… Czy faktycznie o niektórych rzeczach (wydarzeniach) można ot tak zapomnieć? A co jeśli się one przypomną? Warto szukać prawdy i grzebać się w przeszłości? A co z poszukiwaniem miłości, oparcia i bezpieczeństwa? To tylko niektóre pytania, które mi się nasuwają przy pisaniu tej recenzji. 

Jest to jedna z lepszych książek z tej serii. Jest niesamowicie klimatyczna, realna i do bólu szczera. Ludzie są prawdziwi. Wadliwi – czasami jakby zepsuci. Przez wszystkich przemawia zazdrość, strach i egoizm. Nie spodziewałam się, że odnajdę się tak dobrze w klimacie tamtych lat. Byłam bardzo ciekawa jak połączą się wątki Lewisa i jego przyjaciółki z dzieciństwa. Trudno jest napisać dobrą recenzję, nie zdradzając zbyt dużo fabuły. Podsumowując. Ta historia aż krzyczy, jest przepełniona stratą, miłością, strachem, marzeniami i tajemnicami. Książka wzruszająca i pouczająca. Postacie bywają irytujące a wyjaśnienie całej sprawy zaskakujące. Jedna z lepszych książek, jakie czytałam. Jeśli kogoś, choć trochę zaintrygowałam to zachęcam do przeczytania.

„Łatwo kochać, gdy wszystko dobrze się układa.”